Ο Θεόδωρος Γ. Γιαννόπουλος γεννήθηκε το 1979 στη Θεσσαλονίκη και μεγάλωσε στην Πάτρα. Είναι απόφοιτος του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών (2000) και διδάκτορας Προϊστορικής Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης (2007). Είναι Ακαδημαϊκός Υπεύθυνος του μεταπτυχιακού προγράμματος «ΠΝΥΚΑ: Πολιτική Ιστορία, Θεωρία και Πράξη» του Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου, καθώς και Διδάσκων/Συντονιστής Θεματικών Ενοτήτων στο πτυχιακό πρόγραμμα «Σπουδές στον Ελληνικό Πολιτισμό» του ίδιου πανεπιστημίου. Είναι επίσης Συντονιστής της κατεύθυνσης Αρχαιολογίας και Τέχνης στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα «Ελληνικές Σπουδές» του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου. Η διδακτορική του διατριβή δημοσιεύτηκε το 2008 στα γερμανικά με τίτλο Η τελευταία ελίτ του μυκηναϊκού κόσμου. Η Αχαΐα στη Μυκηναϊκή εποχή και το φαινόμενο των ταφών πολεμιστών κατά τον 12ο-11ο αιώνα π.Χ. (Dr. Rudolf Habelt, Βόννη). Μετά το τέλος του διδακτορικού στράφηκε στην μεταδιδακτορική εκείνη έρευνα που είχε ως προϊόν το βιβλίο «Πόθεν και πότε οι Έλληνες;» Οι υπεύθυνες απαντήσεις της επιστήμης και η παρούσα κατάσταση της έρευνας για την πρώτη αρχή του ελληνικού πολιτισμού (Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο 2012, Λυκούργειο Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών 2013), το οποίο έτυχε ιδιαίτερα θερμής υποδοχής από τους επιστημονικούς φορείς, το αναγνωστικό κοινό και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης στην Ελλάδα. Έχει επίσης μεταφράσει στα ελληνικά το βιβλίο Johnson, J. 2018. Αρχαιολογική Θεωρία. Μια Εισαγωγή, το οποίο εκδόθηκε από τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης. Στα ερευνητικά του ενδιαφέροντα ανήκουν η Εποχή του Χαλκού στο Αιγαίο, το ινδοευρωπαϊκό πρόβλημα και η προϊστορία των γλωσσών, καθώς επίσης και ζητήματα αρχαιολογικής θεωρίας, επιστημολογίας και πολιτιστικής ανθρωπολογίας του παρελθόντος και του παρόντος.
